Invoering Cultuurpas 25+

Voorstel

De cultuursector én zijn publiek verdienen steun. Het achter ons liggende decennium heeft
hard ingebeukt op de sector en zijn publiek. De eerdere ingrepen in de sector en de
daaropvolgende covidmaatregelen leid(d)en tot verschraling van het aanbod
en een grote nood onder grote aantallen makers, podia en organisaties.
Daar zijn makers maar zeker ook het publiek slachtoffer van.

Natuurlijk zijn er steunmaatregelen voor de sector gekomen. Dat is niet genoeg, zeker niet
voor de vele makers die freelancer zijn. En laten we ook de rol en betekenis van het publiek
meewegen! Een herstelplan voor de cultuursectors kan niet zonder ook het publiek een rol
van betekenis te geven. Want kunst en publiek kunnen niet zonder elkaar.
Daarom een voorstel om te komen tot een stimuleringsmaatregel die zowel de vraag- als de
aanbodzijde ten goede komt.
Om kort te gaan: hoe meer publiek, hoe gezonder de sector.

Dit voorstel is een eerste opzet. De uitwerking gebeurt in overleg met verschillende stakeholders.

Uiteindelijk doel

Het uiteindelijke doel is middels een politiek besluit geld vrij te maken voor een cultuurpas,
en een snelle invoering ervan zodat sector en publiek elkaar versterken.

Een Cultuurpas voor iedereen van vanaf 25 jaar

Alle inwoners van Nederland van 25 jaar en ouder krijgen de gelegenheid een door het rijk
beschikbaar gesteld bedrag van € 300,00 over een periode van 3 jaar te besteden aan een
vorm van podiumkunst: cabaret, dans, musea, klassiek, musical, muziek, show, theater, of
toneel. Het besteedbaar bedrag staat op een pas die vergeleken kan worden met gangbare
cadeaupassen als boekenbon of VVVkaart.

Nederland telt circa 12 miljoen inwoners 1 ouder dan 25 jaar. Iedereen kan gebruik maken
van het persoonlijke budget. Er wordt niet gekeken naar inkomen of gezinssamenstelling.(1)

Waarom een Cultuurbudget?

Een groot deel van de volwassen bevolking is de ‘bezoekroutine’ aan concertzalen,
bioscopen, theaters, musea en festivals kwijtgeraakt; de deuren waren bijna twee jaar dicht.
De Cultuurpas herstelt de verbinding tussen publiek en cultuur.

Het is zaak nu het publiek ‘uit te dagen’ weer naar voorstellingen te komen. Producties,
zalen, makers en publiek vinden elkaar weer; afgestudeerden krijgen de kans de podia te
bestormen, zalen en makers ontvangen weer een inkomen en de cultuur komt opnieuw ‘tot
bloei’. Een geweldig perspectief.

Waarom we kiezen voor een leeftijdscategorie 25+?

Voor volwassenen bestaan er nauwelijks stimuleringsmaatregelen.
Vanaf 25 jaar vallen veel ‘cultuurvoordelen’ weg. Dat betekent dat er voor mensen ouder
dan 25 jaar weinig instrumenten zijn die ingezet kunnen worden. Het cultuurbudget vult
deze leemte.

Volwassenen geven hun kinderen en jonge mensen in hun omgeving het ‘goede voorbeeld’;
zij kunnen het budget inzetten om mét kinderen voorstellingen te bezoeken. Herinneringen
aan theater of concertbezoek met haar of zijn ouders, vormen dikwijls een stimulans voor
bezoek op latere leeftijd.

Jeugd, jongeren en studenten kennen een redelijk breed aanbod van kortingen. De meeste
zalen en podia bieden kortingen aan voor studenten en mensen onder de 25 jaar.
Bovendien zullen scholen voor primair en voortgezet onderwijs weer met leerlingen naar
jeugdvoorstellingen gaan. Volwassenen kennen deze vanzelfsprekendheid natuurlijk niet.
Leerlingen van het VO en MBO studenten ontvangen het CJP gratis. Scholen ontvangen
daarnaast bedragen voor cultuureducatie die ingezet kunnen worden naast de CJP
Cultuurkaart.

De meeste studenten hebben zo rond hun 25e hun studie afgerond en kunnen daarna dus
geen gebruik meer maken van studentenkorting. Juist voor deze groep is het belangrijk
voorstellingen te blijven bezoeken en de continuïteit te waarborgen. Zij zullen hun mooie
ervaringen doorgeven aan latere generaties.

Waarom een budget voor zalen, podia, musea en festivals?

We kiezen voor de Cultuurpas die besteed kan worden instellingen waarvoor entree betaald
moet worden, en waar het publiek geen kennis van kon nemen.
Muzieklessen, ateliers, en bibliotheken konden – in veel gevallen met hangen en wurgen –
ook de afgelopen jaren doorgang vinden, al dan niet in hybride vorm.

(1) Bron: CBS.bevolking